 |
| სხალთის მონასტერი |
იგი აშენებულია გზის მარჯვენა მხარეს მდინარე სხალთისა და მისი შენაკადის - ფაჩხისწყალს შორის მდებარე მაღალი მთის ოდნავ მოვაკებულ ტერასაზე.მოედანი შემოფარგლულია მრავალჯერ აღდგენილი საკმაოდ ვრცელი გალავნის კედლით და მისი კონფიგურაცია რელიეფითაა განპიროვნებული. პლატო, რომელზედაც ზღუდეა აშენებული, მოქცეულია სხალთის და მის მარჯვენა შენაკად ფაჩხისწყალს შორის. ძველად სწორედ აქ გაივლიდა ბათუმსა და არდაგანს თუ ახალციხეს შორის დამაკავშირებელი საქარავნო გზა (ამჟამად სამანქანე გზა).
ხუროთმოძრვრების ეს იშვიათი ნაგებობა იმაზე მიგვითითებს, რომ სხალთა თავის დროზე ერთ-ერთ დიდ დასახლებულ ადგილს წარმოადგენდა მთელ აჭარაში.ასეთი დიდი მოცულობის ტაძრის აგება მოსახლეობის ეკონომიკური და კულტურული ძლიერებით და დიდი სულიერი მოთხოვნილებით იყო ნაკარნახევი.აქვე ამ ტაძრის ეზოში არის მცირე ეკლესიის შენობის საძირკვლის ნაშთები.აქვე არის მარანი და საყოფაცხოვრებო მნიშვნელობის ნაგებობის ნაშთები, რომლებიც იმაზე მიუთითებს ,რომ სხალთა თავის დროზე მჭიდროდ დასახლებულ ადგილს წარმოადგენდა. როგორც ტაძრის , ისე სხვა ნაგებობების შესახებ არავითარი ცნობები არ არის დაცული ისტორიულ საბუთებში. ისტორიკოსებიცა და მოგზაურებიც ძირითადად ჩვენამდე კარგად მორწეული სხალთის ტაძრის აღწერითა და ზოგადი დათარიღებით შემოიფარგლებიან.
პირველი მკვლევარი, ვისი ყურადღებაც მიიქცია სხალთის ტაძარმა, იყო დ. ბაქრაძე. "სხალთის ეკლესიის შესახებ ... ჩვენ მხოლოდ ის ვიცით, რომ მეფე ალექსანდრე I ( XV ს. ) გუჯრით სოფელი სხალთა მცხეთის საპატრიარქო კათედრის კუთვნილებად იყო აღიარებული. გარდა ამისა ზოგი ადგილობრივი მოხუცი მარწმუნებდა, თითქოს სხალთის ეკლესია საეპისკოპოსო ყოფილიყოს, მაგრამ ამის დამამტკიცებელი არავითარი ცნობა არ მოგვეპოვება."
(დ. ბაქრაძე, არქეოლოგიური მოგზაურობა გურიასა და აჭარაში, 1987, გვ. 57.)სხალთის ტაძარი დარბაზული ტიპის ნაგებობაა, აღმოსავლეთიდან გამოწეული შვიდწახნაგა საკურთხევლით და სამხრეთისა და დასავლეთის შემდგომი მინაშენებით.სოფელი სხალთა სხალთისწყლის მარჯვენა ნაპირზე მდებარეობს. XVIII-XIX საუკუნეების მიჯნაზე მთელი სხალთა შერიფ ბეგ ხიმშიაშვილს "ეკუთვნოდა". 1873 წელს აქ მისთვის საზამთრო რეზიდენცია აუშენებიათ.
No comments:
Post a Comment